Logo

Konferencja: Czy archiwiści są historykami?

„Czy archiwiści są historykami?” XVI Konferencja Sekcji Archiwów Uniwersyteckich i Instytucji Naukowych (SUV) Międzynarodowej Rady Archiwalnej. Praga, 29 września-2 października 2010 r.
 
Pytanie „Czy archiwiści są historykami?” zgromadziło archiwistów uniwersytetów i Instytucji naukowych na corocznej, XVI konferencji Sekcji Archiwów Uniwersytetów i Instytucji Naukowych Międzynarodowej Rady Archiwalnej, która odbyła się w Pradze w dniach 29 września-2 października 2010 r. Jej uczestnikami było pięćdziesięciu archiwistów z szesnastu krajów i pięciu kontynentów. Znakomicie przygotowana konferencja została zorganizowana przez Instytut Historii Uniwersytetu Karola w Pradze i Archiwum Uniwersytetu Karola, Instytut Masaryka i Archiwum Akademii Nauk Republiki Czeskiej, Stowarzyszenie Historii Nauki i Technologii w Pradze oraz Archiwum Uniwersytetu Weterynarii i Farmacji w Brnie.
Środowisko polskich archiwistów reprezentowali Dyrektor Archiwum PAN dr Hanna Krajewska, Prezez Polskiego Towarzystwa Archiwalnego i członek Zarządu SUV oraz wybrane na członków Zarządu Sekcji na lata 2010-2013 dr Julia Ludwika Dziwoki (Zakład Archiwistyki i Dydaktyki Historii Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie) i  dr Anna Domalanus (Kierownik Archiwum Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu). W obradach uczestniczył dr Andrzej Klubiński (Archiwum Polskiej Akademii Nauk), który zaprezentował referat „Polski standard opisu archiwalnego i jego wymagania”.

W ramach dziewięciu paneli poruszających tematykę przygotowania zawodowego i praktyki archiwalnej archiwistów szkół wyższych i instytucji naukowych w świetle rodzimych tradycji archiwistyki, przedmiotem obrad w były szczególności zagadnienia kształcenia archiwistów i ich kwalifikacji oraz oczekiwań społeczności użytkowników i "politycznych" skutków sposobu w jaki archiwiści postrzegają swoją rolę w tworzeniu i zarządzaniu dokumentami historycznymi.

Zgodnie z zadaniem Sekcji jakim jest propagowanie wymiany myśli dotyczącej zagadnień praktyki i teorii archiwalnej, uczestnicy konferencji poświęcili uwagę zarówno problematyce znaczenia archiwisty w pracy historyka jak i roli historyka w pracy archiwisty. Obrady ujawniły jednak nie tylko różne punkty widzenia wynikające z tradycji narodowych archiwistyki, ale także otworzyły dyskusję nad odwiecznymi, "egzystencjalnymi" pytaniami o najwłaściwszą drogę i zakres kształcenia archiwistów oraz ograniczenia w działalności archiwum.

Temat konferencji zwrócił również uwagę na zagadnienie czy archiwiści uniwersyteccy powinni skoncentrować się bardziej na technice i metodologii archiwalnej czy raczej na studiach historycznych i interpretacji źródeł. Wystąpienia dotyczące praktyki pisania przez archiwistów monografii historii instytucji, przygotowania wystaw czy nawet publikowania materiałów za pośrednictwem narzędzi internetowych (m.in. udostępnianie filmów na portalu Youtube), pokazały jednakże, że archiwiści muszą przystosować się również do roli narratora i interpretatora historii. Inne wystąpienia analizowały postmodernistyczną perspektywę zagadnienia czy archiwa i archiwiści nieuchronnie tworzą historię. Analizując problem zachowania bezstronności i obiektywizmu, wiele wystąpień wskazywało, że praca archiwisty, w sowim podstawowym zakresie, czyni z niego w równym stopniu twórcę historii jak i jej strażnika.

Bez wątpienia wiele z tych zagadnień było podnoszonych w trakcie innych spotkań archiwistów,  jednak konferencja Sekcji toczyła się w klimacie międzynarodowego spotkania uczestników wywodzonych się z różnych tradycji archiwistyki, którzy w swoich wystąpieniach odnosili się do rodzimych tradycji wskazując na  polski standard opisu archiwalnego, anglo-amerykańską teorię wartościowania dokumentacji, czeskie  doświadczenia archiwalnych badań historycznych, perspektywę karaibskiego programu rozwoju instytucji archiwalnych. Mimo, że zaprezentowane referaty wskazywały na różnice, uwidoczniły jednak także konieczność i potrzebę komunikacji prowadzącej do wzajemnego poznania i wzbogacania doświadczeń rodzimej tradycji archiwalnej. W rezultacie grupa działająca w ramach Sekcji zainicjowała projekt bio-bibliograficznej bazy danych zawierającej podstawowe informacje o archiwistach i teoriach archiwalnych istotnych dla rozwoju rodzimych szkół i tradycji archiwistyki, tak aby było łatwiej dzielić własne doświadczenia w perspektywie doświadczeń tradycji archiwistów innych krajów.
 
A. Klubiński na podstawie Wiliam J. Maher, SUV 2010 Are Archivists Historians?, Flash nr 21 2010 r.

© 2017 e-graficy.pl