Pierwszy medal z odbudowanej Mennicy Państwowej w Warszawie.
W 1924 roku wybito pierwszy medal w odbudowanej Mennicy Państwowej w Warszawie. Zlikwidowana po powstaniu styczniowym, wraz z odzyskaniem niepodległości została dźwignięta z ruin.
W ciągu 15 lat swojej działalności w okresie międzywojennym, położyła dla rozwoju medalierstwa polskiego bardzo poważne zasługi. Stała się głównym mecenasem tej dziedziny drobnej plastyki i najpoważniejszym jej producentem w kraju. Kierownictwo Mennicy utworzyło specjalną pracownię medalierską, której kierownictwo powierzono zdolnemu rzeźbiarzowi Józefowi Aumillerowi (1892-1963). Z instytucją współpracowali także inni wybitni ówcześni medalierzy – Jan Wysocki, Jan Raszka, Władysław Gruberski, Stefan Koźbielewski, Tadeusz Breyer.
Medal wybity w 1924 roku upamiętniał artystę Romana Żelazowskiego (1874-1924), aktora i reżysera. Zaprojektował go Jan Wysocki.
K. Słojkowska
Medal wybity w 1924 roku upamiętniał artystę Romana Żelazowskiego (1874-1924), aktora i reżysera. Zaprojektował go Jan Wysocki.
(Kolekcja medali PAN Archiwum w Warszawie.)
1924, Budynek Mennicy Polskiej przy Markowskiej 18 - fot. http://fotopolska.eu/