![✨](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t7b/1.5/16/2728.png)
W 1924 roku wybito pierwszy medal w odbudowanej Mennicy Państwowej w Warszawie. Zlikwidowana po powstaniu styczniowym, wraz z odzyskaniem niepodległości została dźwignięta z ruin.
![✨](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t7b/1.5/16/2728.png)
W ciągu 15 lat swojej działalności w okresie międzywojennym, położyła dla rozwoju medalierstwa polskiego bardzo poważne zasługi. Stała się głównym mecenasem tej dziedziny drobnej plastyki i najpoważniejszym jej producentem w kraju. Kierownictwo Mennicy utworzyło specjalną pracownię
medalierską, której kierownictwo powierzono zdolnemu rzeźbiarzowi Józefowi Aumillerowi (1892-1963). Z instytucją współpracowali także inni wybitni ówcześni medalierzy – Jan Wysocki, Jan Raszka, Władysław Gruberski, Stefan Koźbielewski, Tadeusz Breyer.
![✨](https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/t7b/1.5/16/2728.png)
Medal wybity w 1924 roku upamiętniał artystę Romana Żelazowskiego (1874-1924), aktora i reżysera. Zaprojektował go Jan Wysocki.
K. Słojkowska
Medal wybity w 1924 roku upamiętniał artystę Romana Żelazowskiego (1874-1924), aktora i reżysera. Zaprojektował go Jan Wysocki.
(Kolekcja medali PAN Archiwum w Warszawie.)
![markowska](/images/ciekawe-zbiory/markowska.jpg)
1924, Budynek Mennicy Polskiej przy Markowskiej 18 - fot. http://fotopolska.eu/